Wolfenstein II: The New Colossus review – Draagt vele gezichten
Hoewel Wolfenstein het politieke gewoven jasje uitstekend past, draait het niet alleen om het maken van een statement. Zoals verwacht weeft de game ook talloze absurde situaties, vertederende momenten, humoristische tonen en een moordlustige jacht op nazi’s in zijn rijke patroon. MachineGames’ Wolfenstein draagt namelijk vele gezichten, en allemaal van eenzelfde hoog niveau.
Indrukwekkende verhaalvertelling
Het blijft onwennig dat uitgerekend Wolfenstein, met Grace’s toespraak, verantwoordelijk is voor een van de meest aangrijpende scenes van het jaar. Het toont echter aan hoe de gewaagde nieuwe richting van de serie zijn vruchten afwerpt. De ontwikkelaar blijkt ook meer comfortabel in zijn rol als verhaalverteller te zitten, gezien de uitgesponnen introductie. Zo wordt er ditmaal niet direct een wapen in je handen gedrukt; New Colossus kiest ervoor om in het verleden van B.J. Blazkowicz te duiken. Daarbij is vooral de keuze om segmenten van die flashbacks interactief te houden opvallend.
Het toont een opmerkelijk inzicht van het medium en hetgeen games van films onderscheidt. Drama hoeft namelijk niet alleen passief door middel van non-interactieve beelden overgebracht te worden. Zo zien we hoe Blazkowicz opgevoed werd door een tirannieke, racistische vader, en omdat je in delen van de cutscenes achter de knoppen zit, ervaar je als speler de machteloosheid van Blazkowicz in die momenten in zijn leven.
Net als in The New Order moet je in de introductie van deze game daarnaast een moeilijke beslissing maken, en door de manier waarop die keuze gepresenteerd wordt, is die beslissing ook écht moeilijk. Je moet kiezen tussen het leven van twee personages, en je doet dit niet door hun naam te selecteren in een dialoogje, maar je kijkt ze recht in hun ogen aan als je de beslissing maakt. Elke belangrijke vijand breng je ook met een actie om het leven; het gebeurt niet zomaar in een cutscene. Het is dus duidelijk dat er zorgvuldig is nagedacht hoe elke scène zo effectief opgezet kan zijn.
Die zorgvuldigheid is ook terug te zien in de uitwerking van de prominente spelers in MachineGames’ licht absurdistische oorlogsverhaal. Zo hebben Blazkowicz’ naasten en medestrijders elk hun eigen verhaal en krijgen ze ook uitgebreid de ruimte om dat verhaal te vertellen. De eerdergenoemde Sister Grace met haar strijd voor de zwarte Amerikaan, de hoogzwangere Anya die een betere toekomst voor haar ongeboren kinderen wil garanderen, of de trippende Wyatt die niet alleen de komische noot verzorgt maar ook met zijn eigen innerlijke demonen vecht. Elk personage heeft gewicht en lokt bijgevolg moeiteloos een emotionele respons uit. Daarbij is vooral de wijze waarop de game in perfect evenwicht tussen humor en drama balanceert opmerkelijk.
Een andere belangrijke speler in Wolfenstein is de wereld an sich. De studio schetst een alternatieve geschiedenis waarin de nazi’s de oorlog hebben gewonnen en hun drang naar industrialisatie (met een flinke dosis occultheid) tot uitvindingen als mechanische gevechtsrobots en gigantische luchtvaartuigen heeft geleid. Dat zo’n onwerkelijke wereld geloofwaardig overkomt is te danken aan de aandacht voor detail in de rijke fictie van Wolfenstein. De Duitse versie van The Beatles speelt op de achtergrond, je vindt overal posters van propagandafilms en stuit op fragmenten van een bloeiende doch onderdrukkende cultuur als je door de kamers van een Duitse officieer snuffelt. Het is wellicht geen wereld waarin je zou willen leven, maar er virtueel doorheen wandelen is absoluut geen straf.
Opgefokte schietsensatie
B.J. Blazkowicz maakt zijn trip door de Verenigde Staten echter niet om pittoreske foto’s te maken. Op het nazi-dodende front houdt Wolfenstein het dan ook simpel maar doeltreffend: een zinderende lineaire tocht naar de eindstreep waar de stapel dode nazi-soldaten als maar hoger wordt. New Colossus streeft naar een zekere puurheid waarin het voornamelijk draait om de authentieke hoge snelheid van het first-person shooter-genre, met zo min mogelijke mechanische hinderingen. Het slaagt daar grotendeels in, maar maakt een flinke struikeling op het gebied van stealth. Een essentieel element in de game dat niet vermeden kan worden.
Elk level bevat namelijk meerdere segmenten waar je op sluipen bent aangewezen om er levend uit te komen. Een klein radertje op je scherm toont dan aan waar een officier zich bevindt die je ongezien uit moet schakelen. Word je echter door de vijand ontdekt dan roept die officier een eindeloze lading soldaten op totdat hij het loodje legt. Gezien de niet geringe uitdaging die elk vuurgevecht met zich meebrengt is dat een lading kopzorgen die je liever vermijdt. Je hebt zonder de juiste upgrades – dempers op je wapen – echter zo weinig opties om daadwerkelijk geruisloos vijanden uit te schakelen dat dit veelal een onmogelijke taak blijkt. Het wordt later dankzij de upgrades wellicht gemakkelijker, maar tot die tijd is stealth vaak een bron van frustratie.
Het moment dat het wapenarsenaal zich uitbreidt, vervagen die terechte ergernissen langzaam maar zeker. Niet alleen ben je beter voorbereid om een mislukte stealth-poging op te vangen, het wordt juist een kleine (pijnlijke) beloning. Het zijn kortstondige momenten van paniek waarin de actie binnen een fractie van een seconde van nul naar ver boven de honderd schiet. Momenten waarbij je elk wapen – of een combinatie van wapens – in handen neemt om de vijand met een bevredigend lawaai aan kogels uit de weg te ruimen. De soundtrack schuurt onheilspellend en je hart lijkt een aantal tikken over te slaan. Dat herhaalt zich keer op keer en als je eenmaal in het prettig agressieve ritme van de game zit, dan zal het je nooit vervelen. Het doden van nazi’s heeft nou eenmaal een heilzame werking.
Conclusie en beoordeling
- Pluspunten
- Nazi’s doden blijft tijdloos
- Simpele doch uitdagende gameplay
- Geloofwaardig drama
- Rijke fictie van de wereld
- Sterk geschreven diverse personages
- Minpunten
- Matige stealth
Over de auteur
Reacties
-
Robskeee Top vermaakt met The New Order en Old Blood. Deze gaat er ook zeker komen, maar eerst even wachten op de Xbox one X voor een betere ervaring.
You've met a terrible fate, haven't you?
-
Sietze1983 Haat aan online games. Ik ben absolute voorstander van single player games, voor (meestal) verhaal en doen waar je zelf zin in hebt. Ik ben geen gamer die de hele dag niks anders te doen heeft en daardoor bij het eerste potje gelijk 60x kapot wordt geknald.
Lekker offline, wanneer ik zelf zin heb. Heerlijk, -
Dons precies dit, vond om deze reden The Order 1886 ook echt heerlijke game.
-
buutvrijAtDeGroteEik Boem. Wat een cijfer. Must-buy!
-
Aurora Fijne review. En heerlijke game dit. Wat speelt hij lekker weg zeg. D a y u m
Geen CoD WWII meer nodig dit jaar
-
deftones Ja die komt ook nog he…
Dat was ik al helemaal vergeten.. -
Andreshoi Cijfer zeer zeker verdient
Ik heb hem zelf in 11 uurtjes uitgespeeld met 2 zijmissies erbij.
Hoofdgame is uit, maar moet nu nog de andere zijmissies doen. -
jdl82raw Tijdje geleden The New Order en The Old Blood uit de budgetbak gevist. Vorige week aan begonnen maar man o man wat een heerlijk vette games zijn dat. Voel me gewoon schuldig dat ik niet de volle mep betaald heb. Vrijdag daarom maar gelijk The New Colossus opgehaald want games die met zoveel liefde gemaakt worden verdienen dat gewoon!
Hardcore 4 Life
-
MasterAap Stealth is inderdaad een grote ergernis in deze game. Iets wat in begin van de game tot vele frustraties leidde. Maar na een bepaalt punt is dat gevoel zo goed als verdwenen, want man o man ik zou het graag willen uitleggen maar dat is nogal spoiler gevoelig. Deze game is meer dan een aanrader en kandidaat GOTY in mijn menig.
-
mightybundy Leuk spel! Ik baalde wel van hoe snel ik het uitgespeeld kreeg. Speelde het op normal mode. Toen ik bij de einde was dacht ik door de credits: "Wacht was dit alleen het intro?". Maar blijkbaar uitgespeeld
Old Halo 3 veteran.
-
xcollin Op de mn video kaart draaide the new order helemaal niet goed. Ik kreeg heel de tijd frame dips van 25 tot 50 FPS en weer terug. Leek mij een ontzettend goede game misschien dat ik hem alsnog haal op de xbox one.
