25 oktober 2005, een magische datum. En waarom? Omdat het de releasedatum was van de eerste 3D Grand theft auto voor een handheld. Ondertussen staat het spel in de verkoop top tien in Japan en is hij opgenomen in de platinum collectie. De keuze voor libety city is niet zo gek. Het was immers het eerste eiland in Gta I(andere eiladen zijn heel toevallig vice city en San andreas), de stad kwam weer terug in de eerste 3D gta: GtaIII en nu het eerste echte Gta-spel voor de handheld speelt zich dus logisch weer af in Liberty city.
Voor diegene die de Gta-serie nog niet helemaal kennen zal ik het even uitleggen. Je bent een crimineel in een stad waar je moet zien te overleven. Dit overleven doe je door missies te voltooien en daar geld voor te krijgen, mensen te vermoorden, auto’s te stelen, en verschillende zij-missies te doen als politieagent, taxichauffeur, brandweer, en de ambulance. Het spel is volledig free-roaming, dat betekend dat je in een wereld vrij kunt rondlopen en doen wat je maar wilt. Dit is denk ik ook de kracht van heel Grand theft auto, dat vrije.

Nou is Liberty City ook niet de stad waar je wilt zijn. Het is een grouwe stad, waar zelfs overdag het nog een beetje avond lijkt. Je kunt niet fatsoenlijk over straat lopen, zonder kans te lopen op een prachtig schot in je rug. Heb je eindelijk een auto, dan ben je hem zo weer kwijt. En wapens zijn er in overvloed. Zoals wij met geluk een briefje van tien op straat vinden, is het heel normaal ergens in de bosjes een mitrailleur tegen te komen. Ach, en heb je een auto nodig als die van jou weer eens gejat is, dan wacht je heeeeeel geduldig tot dat daar, voor het stoplicht die ene mooie zwarte hummer staat. Je loopt er heen, geeft de bestuurder een trap tegen het hooft, gooit hem eruit, en voilá, je bent de trotste eigenaar van een prachtige hummer. Dit stukje wat ik net beschreven heb is tipisch Gta, en geloof me, je zult het nog vaak moeten doen.

In dit deel van Grand theft auto heb je zo’n 58 auto’s, 8 motoren/scooters, en 4 boten te vinden. Luctvoertuigen zitten er bij dit spel niet in, behalve als je cheats gebruikt, dan heb je keuze uit één vliegtuigje en 4 heli’s. Dus zat voertuigen. Bij de voertuigen van de overheid kun je natuurlijk weer side-missies beginnen. Je kunt bijvoorbeeld taxichauffeur, politiagent, enz, enz, worden. behalve deze gebruikelijke sidemissies zijn er ook een paar nieuwe toegevoegt: de vuilnisauto, waar je vuilnisman in kan worden, je kunt autoverkoper worden, en bezorger voor de plaatselijke pizzazaak of noodle-tent. Bovendien als je alle missies van bijvoorbeeld de brandweer uitgespeelt hebt wordt je daarvoor beloont met een lichaam wat tegen vuur kan. Da’s handig voor een missie waarbij je door vuur moet lopen. Zat te doen dus als even een missie te moeilijk is of je even geen zin hebt in iets anders.

In dit deel zitten ongeveer 70 hoofdmissies. Dit is meer als in vice city stories, maar de missies zijn iets minder lang en diepgaant. Wel zitten er een paar behoorlijk pittige tussen die je niet zomaar één voor één uitspeelt. De meeste missies zeggen dat je iets moet jatten, iemand ophalen of vermoorden, iets verdedigen, of moet spioneren. Maar je moet in ieder geval erop rekenen dat je vaak en veel wapens nodig hebt. Maar wat verwacht je dan van Liberty city.

Ook net als in Vice city stories is het ook in dit spel mogelijk je in verschillende outifts te hijsen. Van heel netjes, tot in een hartjesondergoed. Maar pas wel op wat je aantrekt want sommige opdrachtgevers accepteren je niet als je in een outfit van een gang komt waar zijn gang tegen strijdt. Maar goed, je kunt nog altijd gewoon in je onderbroek komen en niemant zegt er wat van. Behalve outfits bevat het spel ook weer 100 hidden packages waar je verschillende wapens en armor in je savehouse kan vrijspelen voor als ammunation –de plaatselijke wapenhandel- te ver weg is. En bovendien hoef je dan je zuurverdiende centen een keer niet uit te aan wapens.
Grafisch ziet het spel er ook prachtig uit. Bij elk filmpje voor een hoofdmissie zie je gewoon de prachtige beelden en zie je ook dat er veel zorg aan het spel is besteedt. Daarnaast is ook de wereld weer prachtig vormgegeven in 3D en krijg je het gevoel dat je even echt in de stad leeft. Het geweld komt ook heel realistisch over: je hebt niet het gevoel dat het spel om het geweld draait, maar gewoon dat het erbij hoort, omdat heel de stad, de missies, en de mensen zich ook zo gedragen en dat sfeertje maken. Met het geluid is ook niets mis. Personages lopen schaamteloos elkaar uit te schelden op straat, de hooftpersonages hebben allemaal een eigen stem, en de auto’s zijn ook weer voorzien van een radio met verschillende zenders. Het geluid is dus zeker niet mis!

Naast de geweldige singleplayer modus is ook een multyplayer modus aanwezig. Bijde spelers hebben hier wel een exemplaar van het spel voor nodig. Je kunt net als in vice city weer kiezen uit een scala van spelmodi, van elkaar uitmoorden, tot auto’s bij elkaar jatten. Dus heb je het spel wel gezien –al zou dat niet snel gebeuren- , geef dan niet op want de multyplayer modus is minstens zo leuk. Zeker als je met meerdere mensen bent.